ამასწინათ აზერბაიჯანის და სომხეთის შეხვედრა რომ შედგა ფორუმზე თბილისში ირაკლი ღარიბაშვილის თაოსნობით, გამობრძანდა აქუს თეო და ესო, მთავრობის დამსახურება კი არა, ევროკავშირის ღვაწლიაო, თან ამას ამბობდა, თან ატრიალებდა თვალებს ახალგაღვიძებულ ხბოსავით. 

რად ატრიალებს ასეთ თვალებს-მეთქი, მიკვირდა და აჰა, დალევა ჰყვარებია ჩვენს კანონმდებელს.

ახლა ახლოს რომ ვიყო, შევძახებდი: თეო, ნუ სვამ ნაპიტოკებს, სიბერეში დაგიტოკებს-მეთქი, მაგრამ ეგ მე კი არა დედილო ჯანგოს არ უსმენს და მამილო აქუს-თქო, გავიფიქრე და ხელი ჩავიქნიე..

ამასობაში წითლიძე განიცდის თურმე შევიწროებას.

მაგას კიდევ შევიწროვება რად უნდა, ისედაც 20 სმ-ია სიგრძე-სიგანეში.

გვარამია კი აცხადებს: ამერიკაში მივდივარ ჟურნალისტური ოსკარი უნდა მივიღოო.

ეს არ იყო, პრეზიდენტი ყ-ქალაო, რომ ეძახდა „მადამ პღეზიდონს“, ჩაგი..-ით ღვინოშიო, და ა.შ. და მისთანები?

ნაცები არ იძახდნენ: ირაყლი-ირაყლიო?

ზოგის კაკალს არ აქვს ხმა, ზოგის ბამბა ჩხრიალებსო, ისეა ჩვენი საქმე...